Tuesday, January 12, 2010

Realization.

Trust.

Wala lang. Medyo hindi lang ako makatulog. Tinatawag kasi ako ng pagsusulat. Ayun. Medyo chillax lang naman ako ngayong oras na ito. Nakikinig lang naman ako 97.1 brangay ls. Maganda naman ang topic nila ngayon. May bago kasi silang segment. Educational naman. Swear. Madami akong natutunan within 5mins. pa lang until this time. Puro facts. Sakto nga eh. Puro stress ang topic nila. Marami pa lang effects pag stress ang tao like pwede kang bangungutin, mag sleepwalk, maggrind ng ngipin habang tulog atbp. Pero sakin iba ang effect ng stress.

Stress.

Super busy ang araw ko kanina. Ang dami kong meeting na pinuntahan. Lahat importante. Walang pwedeng iboycott. Nakakauta. Pero dahil president's meeting yung pinuntahan ko syempre may free food. Love it. So back to the topic. Takte. Nawala ako sa concentration. Ang gara kasi ng topic. May nagtanong kasi na kung bakit daw every madaling araw eh tumitigas ang "stylus" ng mga boys. According dun sa doctor na guest nila "it's natural." Reaction daw talaga yun ng hormones. Second. May biglang nahulog sa likod ko. Yung mga peebles. Bigla akong natakot at naisip ko si pareng Natac. Pero natawa na lang ako bigla. So back again to the topic. Dahil nga stress ako this day ang dami dami kong naisip. Like yung pinost ko sa Facebook. Naiisip ko kasi, honestly, some people are born users. Hindi ko alam kung bakit pero I'm sure marami ang mag aagree sakin. Secondly, naisip ko iba lang yung habol ng mga tao sakin. Proven and tested. I don't know why. Pero hindi ako magpapanggap na hindi ko alam kung ano lang ang habol sakin ng mga tao. Hinahayaan ko lang sila. Pero in a way nakakairita. Siguro dahil sa taas din ng standards ng nakakabit sa pangalan ko. I admit at hindi ako nagyayabang. Yung lang kasi yung mga bagay na pwede kong ipagmalaki. Mamatay na lang sila sa inggit. Third, nakakairita din yung ibang "friends" ko. Para kasing hindi sila nagtitiwala sakin. Tested. Confirmed. Sa harap ko pa. Face to face. Parang ganito lang kasi yun. Wala rin naman akong interes na malaman kung ano man ang sikreto na pinagbubulungan nila. Pero yung fact na nag uusap sila ng isang secret tapos wala naman silang balak ishare sa iba kasi daw maingay daw ako. I admit maingay akong tao but swear to their fcuking face I can keep hell damn fcuking secrets. Pero like what I said I can't blame them. Hindi rin naman kasi ako yung tipo ng tao na mahilig magshare ng mga problema at secrets. Nakakatampo lang in a way. Syempre. After all akala mo you're "friends" talaga. Pero we're still friends naman until now. Hindi ko lang alam kung pano ko sila pakikitunguhan in that aspect. Pero atleast kilala ko na sila. Siguro i just have to learn how to play the game. Minsan may mga bagay na hindi tama pero dapat ginagawa mo. Wala din naman akong balak maging super bayani kaya once in a while ayos lang gumanti. Hindi ko lang talaga lubos maisip kung bakit may mga ganoong klaseng tao. Siguro nga hindi natin maiiwasan. We should learn how to jive with them na lang siguro. Katulad nga ng paulit ulit kung sinasabi sa sarili ko na "this is life. this is my life. and i love how life treats me." Wala akong sinisisi sa lahat. Parang nakadepende na din kasi lahat sa tao. "On how they plan to play their game." It's up to them if they want to play it dirty or clean. Well ako I plan to bite them all. Rawrr. <3

No comments:

Post a Comment