Ayayay. Nag iisa na naman ako ngayon dito sa bahay at unang beses ko atang magsulat sa ganitong oras. Hindi ko alam kung bakit pero halos dalawang araw nadin akong tinatawag ng blog ko para magsulat. "Naaagnas" na daw kasi sya. Nagmamakaawa na bisitahin ko naman daw siya.
Simula.
Aber. Hindi na mahaba ang buhok ko ngayon. Bagong tabas. Kagabi lang. Ang haba ng pila sa mga salon kagabi hindi ko alam kung bakit sila nagpapagupit dahil kaya holiday ngayon at may lakad sila o hindi kaya'y dahil trip lang nilang magbawas ng kayamanan o baka naman dahil gusto lang nila akong makita? Ako iba ang dahilan ko kung bakit nagpagupit ako kagabi. Simple lang. Wala kasi akong pera at kelangan ko ng "kickback" Success naman ako sa maitim kong plano.160 pesos ang kinita ko kagabi dahil sa kasinungalingan.
White Lies.
Hindi ko sigurado kung yan ang tawag sa mga pagkakataong hindi mo gustong magsinungaling pero dapat mong gawin. Hindi naman ata kasama ang lying sa seven mortal at modern sins kaya ok lang. Pero lahat nga ng sobra masama kaya dapat hindi araw araw siguro every other day or twice a week lang ang accepted ng simbahan. Tae. Joke lang. Nagsisinungaling lang ako. Masama yan talaga at hindi dapat gawin kaya wag nyo akong tularan.
Dahil gusto kong maging idol.
Oo. Gusto kong maging idol sa iba. Yung tipong hahangaan ka nila. Pero hindi ko alam kung ano ang basehan para maging idol ng lahat. Hindi ko naman kayang gayahin si Rizal na kayang magpakamatay para sa bayan, hindi ko rin naman kayang pasanin ang krus para matubos ang lahat sa kasalanan, mahirap din naman magsauli ng limang milyong pisong naiwan ng iba lalo na kung gahaman ka talaga, at lalong mas mahirap maging idol hotdog katulad ng patalastas sa t.v dahil hindi ko trip ang maglinis ng subdivision namen buong araw. Ang kaya ko lang gawin para maging idol ay sumali sa big brother at maging big winner.
Big winner. Sana ako.
Inaamin ko na gusto kong sumikat. Makilala. Hindi ako plastik para sabihin kong hindi ko pinangarap na makita sa t.v. Sino ba namang ayaw diba kung bibigyan ka ng pagkakataon. Marami na akong napatunayan sa sarili ko para masabing kahit papano ay may narating na din ako sa buhay. Naging best in conduct ako nuong highschool na kahit alam kong pilit ata yung award na yun dahil sa class president ako ng room namen. Naging outsatanding officer nadin ako nuong graduation namen. Lumaban at nanalo na din ako sa declamation na sinalihan ko at third place ako. Sumali na din ako sa balagtasan, talumpating handa at di handa, balitaan. on the spot essay writng contest at essay writing contest na hindi on the spot. Ilan sa mga yan ay nakuha ko ang medalya. Hmm. Mukha na akong nagyayabang pero ayos lang may ipagyayabang naman. Siguro paminsan minsan kelangan ng tao na magyabang para ibuild up yung sarili. Yung tipong masasabi mo sa sarili mo na "hindi ako small type." Yung parang pag ibibid ka eh 10,000,000 agad ang starting offer sayo.
Tulala. Lala. Lala.
Para kasing bigla akong tinamad at nawalan ng sasabihin. Pero sana magkatotoo yung gusto ko para magbago naman yung takbo ng buhay ko. Para kasing tinawag ako ng kamera. Pero parang may pumipigil saken. Hindi ko alam kung ano yun. Pero nararamdaman ko na sumisigaw na sya. Darating na. Nagagalit at nagpupumiglas.
"Natatae na ako. Tae. Bye na muna."
No comments:
Post a Comment